Po czterech kolejnych scholandzkich latach naszej wirtualnej historii Naród Scholandzki wybrał swój kolejny, szósty już Parlament. Wybrał go w nadziei, że będzie mądrze i dla dobra państwa, odpowiedzialnie sprawował swój mandat i tworzył dobre warunki dla dalszego rozwoju Królestwa.

Ostatnie miesiące nie obfitowały może w ważne i dramatyczne wydarzenia. Znów mieliśmy do czynienia z kryzysem wakacyjnym, którzy tym razem, przez brak odpowiedzialności niektórych rządzących, dotknął Państwo szczególnie głęboko. Ponieważ jednak ci sami postarali się później zrobić wszystko, by usunąć skutki swojej nieobecności, oceńmy ich łagodniej. Niemniej nauką dla aspirujących do najwyższych godności i kierowania Królestwem winno być, aby zawsze mierzyli zamiary na siły i nie podejmowali się rzeczy, których potem nie są w stanie spełnić. Lojalność wobec Państwa i poczucie odpowiedzialności za nie jest i powinna być miara dojrzałości nie tylko polityka, ale także każdego świadomego obywatela i patrioty. Dobrze może nam to wszystkim  zrobi, jeśli przy tej okazji dokonamy takiej refleksji. Dzięki wytężonej pracy wielu ludzi, a także rosnącej identyfikacji tylu obywateli z państwem Królestwo nie uległo ostatecznie destabilizacji ani osłabieniu.

Za pozytywne uważam ożywienie naszej polityki zagranicznej, finalizowanie prac nad wspólną mapą państw wirtualnych, uchwalenie szeregu porządkujących życie publiczne ustaw, ożywienie scholandzkiej kultury i sportu, zauważalne w ostatnich tygodniach. Pojawienie się szeregu nowych, aktywnych obywateli z nowymi pomysłami na pewno wzbogaca nasze państwo i wyznacza nowe szanse rozwojowe.  Szybkie usuwanie nieudolnych urzędników na pewno wyznaczyło nowy standard działalności administracyjnej i kontroli. Żywa dyskusja polityczna podczas kampanii wyborczej świadczy  o mnogości nowych idei i rzeczywistym różnicowaniu sceny politycznej. Także skuteczne i szybkie działanie wszystkich władz i instytucji państwowych, w celu zwalczania działalności oszustów i gospodarczych awanturników uważam za dobry sprawdzian skuteczności państwa i patriotyzmu jego odpowiedzialnych obywateli.

Na nowy Parlament i wyłoniony przezeń Rząd Królewski czekają liczne i niełatwe zadania.

Za najważniejsze uważam dokończenie wielkiej Reformy administracyjnej na niwie systemowej oraz społecznej. Ideą tej Reformy było przecież ożywienie życia publicznego w państwie, silniejsze powiązanie symulacji gospodarczo-ekonomicznej z codziennym (i wizualnie dostrzegalnym) życiem Scholandczyków i rzeczywiste wyodrębnienie się aktywnych społeczności lokalnych. A przecież: brak nam jeszcze wielkiej ilości budynków na naszych systemowych mapach (kościoły, muzea, pałace, uczelnie, oraz  budynki reprezentacyjne i symboliczne jak Zamek i Parlament). Miasta nasze nie są połączone systemowo w wcześniej stworzonymi instytucjami jak Muzea, Galerie, lotniska i dworce. Lokalne społeczności nie wydają się wcale tworzyć, a przynajmniej ich odrębne istnienie i wewnętrzna wymiana poglądów czy własne przedsięwzięcia, nie są widzialne. Nowy Rząd musi wykorzystać wszystkie instrumenty zachęt, planowania i wyszukiwania odpowiednich osób,. aby tym miastom i prowincjom w tym pomóc. Nie wystarczy już częsta kontrola i rozliczanie urzędników, trzeba im stworzyć lub wymagać od nich stworzenia realistycznych  programów rozwojowych , by naprawdę mogli powierzone im obszary rozwijać  i integrować.

Jestem przekonany, że wspieranie niezależnej prasy, rozwoju literatury oraz odbudowa wielu stagnujących instytucji edukacyjnych da Scholandczykom nowe inspiracje do aktywnego działania. Należy zrewidować i zaktualizować dziesiątki stron www naszego państwa, wiele z odsuniętych w wyniku reformy ponownie zintegrować z systemem, aby niegdysiejsza praca wielu z nas nie przepadła a kraj stał się bogatszy i  objętościowo większy, a przez to bardziej atrakcyjny. Dla wzrostu jego potencjału konieczne jest stałe wyszukiwanie i zapraszanie do naszego grona nowych, ciekawych, aktywnych mieszkańców, gotowych rozwijać siebie i nasze społeczeństwo w różnych dziedzinach życia.

Stale trzeba dbać o gospodarkę, lepiej obsadzać kierownictwa firm giełdowych, włączyć do systemu nowe dziedziny życia: energetykę, produkcję leków dla szpitali, może nawet stworzyć nowy system ubezpieczeń. Należy zdecydować się wreszcie na wybór systemowej techniki transportu transportu i jak najszybciej wdrożyć go w praktyce. Rozbudowując produkcję warto zaprojektować i wdrożyć systemowe uzbrojenie dla scholandzkiej armii - z jednej strony stanie się ona realistycznym elementem naszej symulacji, z drugiej da może pracę nowym wytwórcom i wzmocni popyt gospodarczy. Scholandzki Skład Surowców, nasze gospodarcze pogotowie  należałoby nareszcie poddać realnemu kierowaniu przez Ministerstwo Gospodarki lub jego wyspecjalizowaną agendę, która naprawdę z funduszy państwowych dokonywałaby interwencyjnych zakupów, a w sytuacjach niedoboru sprzedawała posiadane dobra, nie stanowiąc jednocześnie (dzięki niekonkurencyjnym cenom) zagrożenia dla prywatnej gospodarki. W ten sposób zrealizowano by wreszcie w pełni dawno planowane całkowite urealnienie gospodarki z jednoczesnym zabezpieczeniem jej przed produkcyjnymi niedoborami materiałów.  Trzeba pochylić się nad systemem pomocy i kredytowania nowych, aktywnych obywateli, aby z jednej strony dalej gwarantować spłacalność kredytów, z drugiej zaś nie zamykać drogi do realizacji naprawdę dobrych pomysłów ludziom, którzy nie mają środków na ich realizację.

W przekonaniu, że nowy Parlament i Rząd podoła tym wyzwaniom, życzę Im dobrego czasu owocnych rządów, a Narodowi pomyślnego rozwoju w pokoju i poczuciu stabilności.